Samuel L. Jackson

Τι θα μπορούσες να κάνεις για να έχεις την αμέριστη προσοχή του Samuel L. Jackson; Πες του ότι το καλύτερο πράγμα στην ταινία Snakes on Plane είναι ο τίτλος της. Ή πέρασέ τον για τον (επίσης) ηθοποιό Laurence Fishburne. Ή κάνε αυτό που έκανε το ΜΗ: πες του ότι ο Harrison Ford τον πέρασε στην κατάταξη με τους ηθοποιούς με τις μεγαλύτερες εισπράξεις στην ιστορία, χάρη στο Star Wars: The Force Awakens.

«Μου λες ότι το Star Wars έκανε καλύτερες εισπράξεις από το Avengers, Avengers: Age of Ultron, Kingsman και τα δύο Iron Man;», φωνάζει προσφέροντας –επίτηδες- θέαμα σε όσους βρίσκονται στον χώρο. «Πόσα πρέπει να κάνουμε, 90 εκατομμύρια; Θα γίνουμε νούμερο ένα σε χρόνο μηδέν!».

Ή τουλάχιστον σε όσο χρόνο του παίρνει να κόψει μια επιταγή για όλο το ποσό –κάτι που μπορεί άνετα να κάνει. Τα τελευταία είκοσι χρόνια, ο Jackson έχει βρεθεί μια ανάσα από την κορυφή και η θέα από ψηλά περιλαμβάνει: ρόλους σε σχεδόν ό,τι ταινία μπορείς να φανταστείς, όπως οι Coach Carter, Shaft και Nick Fury. Πρωταγωνιστικούς ρόλους σε όλες τις ταινίες των Spike Lee και Quentin Tarantino, μεταξύ των οποίων και το Pulp Fiction. A, και ας μην ξεχνάμε τον ρόλο του Mace Windu στα τρία prequels του Star Wars.

Το περιοδικό New York Times αναφέρει ότι ο Jackson ανήκει στο «δικό του είδος». Οι ταινίες του έχουν ξεπεράσει σε εισπράξεις τα 6 δις, ενώ τα καθαρά κέρδη του υπολογίζονται σε 152.098.058,51€ εκατομμύρια και αυξάνονται διαρκώς. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι βγάζει περίπου 5.300€ την εβδομάδα μόνο ξυπνώντας καθημερινά στην έπαυλή του στο Μπέβερλυ Χιλς, όπου ζει με τη γυναίκα του La Tanya Richardson (υποψήφια για βραβείο Τόνυ) και την κόρη του Zoë (τηλεοπτική παραγωγός), χαιρετώντας τους φρουρούς στις πύλες του πολυτελούς συγκροτήματος και παίζοντας γκολφ με «φιλαράκια», όπως ο Donald Trump και ο Bill Clinton.

Έχει καταφέρει όλα τα παραπάνω και ακόμα περισσότερα.Η φήμη, ωστόσο, ήρθε αργά για τον Jackson. Είχε κλείσει ήδη τα 45 όταν ο Tarantino του χτύπησε την πόρτα βάζοντάς τον να πει το πρώτο του «motherf….er» στην κάμερα, μια λέξη που επαναλαμβάνει περιστασιακά για να διορθώσει το τραύλισμα. Πέρασε το πρώτο μισό της καριέρας του στο θέατρο και στο να… πεθαίνει σε μικρούς ρόλους. Τώρα, στα 67 του, με αρκετές ταινίες-σταθμούς στο ενεργητικό του, ο Jackson επιλέγει τις δουλειές του όχι τόσο με βάση το box office, αλλά το πόσο θα διασκεδάσει στα γυρίσματα (ή αργότερα που θα τις δει). Για να σπάσει πλάκα, μερικές φορές βλέπει τις ταινίες του δίπλα σε σαστισμένους θαμώνες.

Το κοινό δεν έχει πάψει να ανταποκρίνεται στους μακροσκελείς μονολόγους του –το σήμα κατατεθέν του- αφού μοιάζουν αυθεντικοί. Βασικά, είναι αυθεντικοί γιατί απορρέουν από τα βιώματά του σε μια χώρα όπως η Αμερική σε καιρούς κοινωνικών αναταραχών. Στα νιάτα του, ήταν γεμάτος θυμό και ριζοσπαστικές ιδέες. Το 1969, ως φοιτητής θαλάσσιας βιολογίας στο Atlanta Morehouse College, μαζί με μια ομάδα φίλων, αποφάσισαν ότι ήταν καλή ιδέα να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους ως προς την πολιτική της διεύθυνσης της σχολής, παίρνοντας ως όμηρους μέλη του διοικητικού συμβουλίου.

«Προβάλλαμε αιτήματα, αλλά εκείνοι δεν είχαν χρόνο να μας ακούσουν», λέει ο Jackson με ύφος που μαρτυρά ότι θα το ξαναέκανε και πάλι. «Χρησιμοποιήσαμε τις αλυσίδες που περίφραζαν το γρασίδι, αγοράσαμε λουκέτα και αλυσοδεθήκαμε μέσα».

Όπως παραδέχεται, ήταν παράξενο. Έναν χρόνο πριν, ήταν συνοδός στην κηδεία του Martin Luther King Jr. Κάπως ειρωνικό αν σκεφτεί κανείς ότι κράτησε ως όμηρο τον Αιδ. King Sr. .

Ο Jackson αποβλήθηκε, αλλά αφότου είχε αποκτήσει πολιτική συνείδηση, όπως και πολλοί άλλοι της γενιάς του, εξαιτίας του Βιετνάμ. «Ένας ξάδερφός μου κατατάχτηκε στον στρατό την ίδια μέρα που μπήκα στο κολέγιο. Έξι μήνες αργότερα, ήταν νεκρός στο Βιετνάμ. Δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι γινόταν πόλεμος». Έγινε μέλος του αντιπολεμικού κινήματος και, όπως είπε κάποτε σε έναν ρεπόρτερ, μιας ομάδας που αγόραζε όπλα για να αντισταθεί στους δρόμους.

«Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι», λέει ο Jackson, «δεν ήμουν ποτέ μέλος των Black Panthers! Αλλά το γεγονός ότι ήσουν ζωντανός σε τέτοιους καιρούς, σε ανάγκαζε να είσαι μέρος είτε του προβλήματος είτε της λύσης. Εμείς επιλέξαμε να είμαστε μέρος της λύσης».

Για το FBI, αυτό αποτελούσε πρόβλημα. Οι πράκτορες προειδοποίησαν τη μητέρα του Jackson ότι αν δεν εγκατέλειπε την Ατλάντα, θα κατέληγε στη φυλακή. Έτσι, κατά τη διάρκεια μιας διετούς «εξορίας» στο Λος Άντζελες, ο Jackson έγινε κοινωνικός λειτουργός. Έπειτα, επέστρεψε στο Morehouse, γνώρισε τη γυναίκα του και αποφοίτησε από τις δραματικές τέχνες για να μετακομίσει στη Νέα Υόρκη και να ξεκινήσει καριέρα υποκριτικής.

Μετά από 40 χρόνια, έχοντας κατακτήσει το Χόλυγουντ, ο Jackson επιστρέφει σε κοινωνικά θέματα, όπως η υγεία των αντρών και ο αντικαρκινικός έρανος.

Για ακόμα μια φορά, μάχεται για έναν σκοπό: την ευαισθητοποίηση των ανδρών για την υγεία τους. «Όταν ο καρκίνος τους χτυπα την πόρτα, παραδίνονται στην ασθένεια και μαθαίνεις ότι έπασχαν αφού πεθάνουν…

Ο Jackson –πολύ σωστά- υπογραμμίζει ότι, παρότι ο καρκίνος του προστάτη σκοτώνει περίπου 26.000 άντρες στις ΗΠΑ ετησίως και ο καρκίνος των όρχεων περίπου 400, σπάνια μιλάμε γι’ αυτά. Το «όλα καλά εκεί κάτω;» σίγουρα δεν αποτελεί σοβαρή ιατρική αξιολόγηση.

«Υπάρχει αμηχανία για το θέμα του καρκίνου του προστάτη και των όρχεων, εξαιτίας της… θέσης τους στο σώμα», λέει ο Jackson.

Φταίει και η ανατροφή των αντρών: «Έχουμε εμμονή με την ιδέα ότι οφείλουμε να είμαστε σκληροί», λέει ο Jackson. «Ξεκινάει από τους γονείς που σου λένε να μην κλαις και να είσαι δυνατός», προσθέτει.

Όσο κι αν ο ίδιος αποτελεί αμερικανικό παράδειγμα επιτυχίας, η Αμερική δεν έχει ακόμα δει τα πάντα από τον Samuel L. Jackson. Μπορεί προς το παρόν να μην υπάρχουν άλλοι όμηροι στο Morehouse College, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν άλλοι «ιεροί σκοποί» στους οποίους μπορεί να αφιερωθεί με όλο του το «είναι».