Οι φλεγµονές του αυτιού είναι συχνές και μπορούν να γίνουν επικίνδυνες. Με λίγη προσοχή και πρόληψη τις προλαβαίνουμε όλες.
Πώς προκαλείται
Από ακάρεα, µόλυνση από βακτηρίδια ή µύκητες, ξένα σώµατα (συνήθως άγανα) ή νεοπλάσµατα. Ορισµένες φυλές σκύλων, εξαιτίας της κατασκευής των αυτιών τους, έχουν µεγαλύτερη προδιάθεση στην εµφάνιση ωτίτιδας. Σκύλοι µε κατεβασµένα πτερύγια, όπως τα Κόκερ Σπάνιελ και τα Σέτερ, την εµφανίζουν συχνότερα, επειδή το άνοιγµα του αυτιού δεν αερίζεται καλά. Για τον ίδιο λόγο, επιρρεπείς σε ωτίτιδα είναι και φυλές σκύλων µε αυξηµένη τριχοφυΐα µέσα στο αυτί, όπως τα Σιχ Τζου και τα Πουντλ. Επιπλέον, ορισµένες ασθένειες όπως η ατοπία, ο υποθυρεοειδισµός, η ιδιοπαθής σµηγµατόρροια κ.ά. αυξάνουν την ευαισθησία του κατοικιδίου µας στην εµφάνισή της.
Επειδή το αυτί χωρίζεται σε τρία µέρη -το έξω, το µέσο και το έσω-, κάθε φλεγµονή που το προσβάλλει ονοµάζεται αντίστοιχα έξω, µέση και έσω ωτίτιδα.
Πώς εκδηλώνεται
Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι σκύλοι και οι γάτες παρουσιάζουν έξω ωτίτιδα. Αυτή εκδηλώνεται µε ξύσιµο των αυτιών, τίναγµα του κεφαλιού, κοκκίνισµα και έκκριµα στο αυτί, το οποίο συχνά µυρίζει δυσάρεστα. Αν η φλεγµονή εξελιχθεί, θα προσβληθεί το µέσο και στη συνέχεια το έσω αυτί. Τότε τα συµπτώµατα θα είναι εντονότερα και το κατοικίδιό µας µπορεί να εµφανίσει δυσκολία στο άνοιγµα του στόµατος ή στη µάσηση, κλίση του κεφαλιού προς την πλευρά του αυτιού που πάσχει και αστάθεια στο βάδισµα.
∆ιάγνωση
Ο κτηνίατρος θα εξετάσει τα αυτιά του µικρού µας φίλου µε ωτοσκόπιο ώστε να εκτιµήσει την ακεραιότητα του τυµπάνου, αλλά και να διαπιστώσει αν στον ακουστικό πόρο βρίσκονται άγανα (αγκάθια φυτικής προέλευσης) ή νεοπλάσµατα. Επίσης, θα εξετάσει το έκκριµα στο µικροσκόπιο για να διαπιστώσει το είδος της µόλυνσης (µύκητες, βακτήρια, παράσιτα). Σε περιπτώσεις όπου η ωτίτιδα είναι πολύ σοβαρή, δεν υποχωρεί ή υποτροπιάζει συχνά, ενδέχεται να χρειαστούν επιπλέον εξετάσεις, όπως καλλιέργεια του ωτικού εκκρίµατος, ακτινογραφίες, βιοχηµικές ή και ενδοκρινολογικές εξετάσεις κ.ά.
Πώς αντιµετωπίζεται
Η απλή έξω ωτίτιδα θεραπεύεται µε χορήγηση τοπικής αγωγής στα αυτιά. Θα χρειαστεί να εφαρµόζουµε ένα τοπικό διάλυµα, µία µε δύο φορές την ηµέρα, για τις επόµενες µία µε δύο εβδοµάδες. Σε ορισµένες περιπτώσεις, ο κτηνίατρος θα επιλέξει να χορηγήσει και φάρµακα από το στόµα, ενώ σε σοβαρότερες ή επίµονες ωτίτιδες ενδεχοµένως να χρειαστεί βαθιά έκπλυση του έξω ακουστικού πόρου µε τη χορήγηση γενικής αναισθησίας.
∆εν πρέπει να ξεχνάµε να ενηµερώνουµε τον κτηνίατρό µας για την πορεία της αγωγής και να ακολουθούµε πάντα τις οδηγίες του.
Πώς εφαρµόζουµε την αγωγή
- Σε χώρο εκτός σπιτιού ή σε χώρο που καθαρίζεται εύκολα, όπως το µπάνιο. Φοράµε πρόχειρα ρούχα ή κάποια ποδιά επειδή, µετά την ένσταξη του διαλύµατος, το ζωάκι µας θα τινάξει το κεφάλι του και µπορεί να λερωθούµε.
- Κρατάµε απαλά όρθιο το πτερύγιο του αυτιού και προσαρµόζουµε το ακροφύσιο µέσα στο αυτί.
- Προσθέτουµε την ποσότητα του φαρµάκου που µας έχει συστήσει ο κτηνίατρός µας.
- Πριν προλάβει να τινάξει το κεφάλι του, κάνουµε µαλάξεις στη βάση του αυτιού για µισό έως ένα λεπτό, ώστε να ακούσουµε τον χαρακτηριστικό ήχο του υγρού που θα κυκλοφορεί.
Πώς θα προλάβουμε την ωτίτιδα
Τι κάνουµε:
- Ελέγχουµε τακτικά τα αυτιά του για συµπτώµατα όπως κοκκίνισµα, έκκριµα, δυσοσµία. Επειτα από κάθε βόλτα εξετάζουµε για τυχόν άγανα πριν αυτά προωθηθούν βαθύτερα.
- Καθαρίζουµε τα αυτιά του κάθε µία-δύο εβδοµάδες, ανάλογα µε την ευαισθησία του και µε βάση τις συστάσεις του κτηνιάτρου.
- Χρησιµοποιούµε ένα στεγνό µπαλάκι από καθαρό βαµβάκι ή κάποιο από τα ειδικά καθαριστικά σκευάσµατα που κυκλοφορούν στο εµπόριο. Το καθαριστικό υγρό εφαρµόζεται µε τον ίδιο τρόπο που κάνουµε και την τοπική αγωγή.
- Μετά από κολύµπι στεγνώνουµε καλά τα αυτιά του, ενώ µπορούµε να χρησιµοποιήσουµε ξηραντικές ουσίες που µειώνουν την υγρασία στο αυτί, κάνοντας έτσι λιγότερο ευνοϊκές τις συνθήκες για ανάπτυξη µικροοργανισµών στην περιοχή.
Τι δεν κάνουµε:
- ∆εν χρησιµοποιούµε µπατονέτες. Προωθούν το έκκριµα βαθύτερα µέσα στο αυτί, ενώ µια απότοµη κίνηση του κατοικιδίου µας εκείνη τη στιγµή µπορεί να οδηγήσει σε τραυµατισµό του.
- ∆εν βρέχουµε τα αυτιά του στο λούσιµο. Για να το πετύχουµε αυτό, είτε αποφεύγουµε το λούσιµο του κεφαλιού είτε εφαρµόζουµε ένα µεγάλο κοµµάτι βαµβάκι µέσα σε κάθε αυτί, που θα απορροφήσει το νερό πριν αυτό πάει βαθύτερα.
- ∆εν χρησιµοποιούµε έλαια ή οινόπνευµα.
- ∆εν χορηγούµε φάρµακα πριν συµβουλευτούµε τον κτηνίατρό µας. Κάποια φάρµακα µπορούν να βλάψουν σοβαρά το σκύλο ή τη γάτα µας, ιδίως αν το τύµπανο του αυτιού έχει τρυπήσει.
- ∆εν αφαιρούµε τις τρίχες από το εσωτερικό του αυτιού όταν αυτό δεν έχει κάποιο πρόβληµα. Η διαδικασία ερεθίζει το δέρµα και οι προκαλούµενοι µικροτραυµατισµοί ευνοούν την ανάπτυξη ωτίτιδας.