Ράγισαν καρδιές!
Μέσα σε ένα βουβό κλίμα ανείπωτης συγκίνησης η Ελλάδα αποχαιρέτησε τον σμηναγό Γιώργο Μπαλταδώρο. Η τελευταία πράξη της τραγωδίας παίχτηκε το μεσημέρι στο χωριό του Μορφοβούνι Καρδίτσας. Τραγικές φιγούρες η γυναίκα του, η οποία λιποθύμησε κατά τη διάρκεια της εξόδιου ακολουθίας, αλλά και οι γονείς του.
Αποχαιρετούν το παλικάρι τους. Τον σύζυγο, τον γιο, τον φίλο, τοv συνάδελφο. Τον ήρωα του Αιγαίου… Τον Γιώργο Μπαλταδώρο. Άντρες της πολεμικής αεροπορίας πυροβολούν στον αέρα. Εκεί ψηλά που πέταξε ο αετός τους.
Η γυναίκα του με τον ορό στο χέρι αφήνει στο φέρετρο λίγα λευκά λουλούδια. Η μάνα του πέφτει κάτω και σπαράζει. Ο αδερφός του ξεσπά σε λυγμούς.
ΣΠΑΡΑΚΤΙΚΟΣ Ο ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ
Τι να πει κανείς στη γυναίκα που έχασε το στήριγμα της. Τι να πει κανείς σε αυτή τη μάνα που έχασε το αγόρι της… Τα λόγια είναι λίγα για να περιγράψει κανείς όλα όσα εκτυλίχθηκαν το μεσημέρι του Σαββάτου στην κηδεία του Γιώργου Μπαλταδώρου στο Μορφοβούνι Καρδίτσας. Του χειριστή που έφυγε σαν μαχητής την ώρα του καθήκοντος… Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας λυγίζει όταν ακούει τον σπαραγμό της μάνας.
Η μάνα φώναζε: «Αητέ μου, αητέ μου».
«Γιατί ψυχή μου, γιατί;;; Παλικάρι μου, ήρωα μου. Ήρωα μου γιατί;;; Θέλω να πάω πίσω του. Γιατί;;;; Θέλω να πάω πίσω του… Παιδί μου σε χάσαμε, σε χάσαμε παλικάρι μου».
«Αγόρι μου, αητέ μου γιατί πέταξες τόσο ψηλά;; Γιατί αγόρι μου πέταξες τόσο ψηλά;; Γιατί δεν σκέφτηκες τη μάνα σου;;; Δεν μπορώ να σε φτάσω αγόρι μου….» σπάραζε η μάνα.
Και ο πατέρας: «Που πας παλικάρι μου, ήρωα μου;;; Ήρωα αθάνατε. Αθάνατος είσαι παιδί μου… Παλικάρι μου να είσαι ο τελευταίος. Σε πόλεμο έπεσες».
