Σε βλέπω να κλαις επειδή ήρθε η ώρα μου. Σε παρακαλώ, μην κλαις! Θέλω να σου εξηγήσω κάποια πράγματα. Είσαι λυπημένη επειδή έφυγα και είμαι χαρούμενος γιατί σε γνώρισα! Πόσα ζώα πεθαίνουν κάθε μέρα χωρίς να γνωρίζουν κανέναν. Ξέρουνε μόνο το κρύο, τη δίψα, τον κίνδυνο, την πείνα.
Γράφει η Εύη Χατζηδάκη (μετάφραση ξένου κειμένου) για τον λατρεμένο της Κιχώτη που ταξίδεψε στην γειτονιά των αγγέλων. Ο Κιχώτης ήταν 12 ετών και έπασχε από εκφυλιστική μυελοπάθεια.
Πολεμάνε κάθε μέρα για φαγητό και καταφύγιο για τη νύχτα. Βλέπουνε πολλά πρόσωπα κάθε μέρα που περνούν χωρίς καν να τους αντιλαμβάνονται. Αλλά μερικές φορές έχουν την μεγάλη τύχη, όπως την είχα κι εγώ, που μεταξύ αυτών των ανθρώπων, είναι ένας άγγελος που μας παίρνει κοντά του. Και μετά όλα αλλάζουν!
Διαλέγουν παράξενες λέξεις για να μας μιλάνε κάθε φορά που μας βλέπουν. Νομίζω ότι το λένε «όνομα» και μας κάνει μοναδικούς. Δεν είμαστε πια «ένας από τους πολλούς». Και ξέρουμε τι είναι το «σπίτι». Μπορείς να φανταστείς πόσο σημαντικό είναι αυτό για εμάς; Δεν χρειάζεται να φοβόμαστε, ούτε πείνα, ούτε θλίψη, κίνδυνο ή κρύο. Μας κάνει ευτυχισμένους! Για τον καθένα μας αυτό το σπίτι είναι παλάτι!
Τώρα δεν ανησυχώ για το πού μπορώ να πάω όταν αρχίσει να βρέχει, τι θα μου συμβεί όταν κάποιος πληγωθεί από ένα αυτοκίνητο. Και το πιο όμορφο είναι να μην είσαι μόνος πια! Κανένα ζώο δεν συμπαθεί τη μοναξιά! Τι άλλο θέλεις; Ξέρω ότι είσαι λυπημένη γι’ αυτό, αλλά έπρεπε να φύγω. Να σου ζητήσω να μην κατηγορείς τον εαυτό σου.
Και σε ακούω να κλαις και να λες ότι μπορεί να μην έκανες αρκετά για μένα. Μην το λες αυτό! Έχεις κάνει πολλά για μένα! Χωρίς εσένα, δεν θα ήξερα τι θα πει να έχεις οικογένεια. Χωρίς εσένα, δεν θα ήξερα ποτέ πόσο όμορφη μπορεί να είναι η ζωή. Πρέπει να ξέρεις: Εμείς τα ζώα ζούμε πολύ έντονα. Έχουμε πολλά πράγματα και είμαστε πολύ σοφοί. Απολαμβάνουμε κάθε μικρό πράγμα. Κάθε μέρα! Και ξεχνάμε τις κακές εμπειρίες του παρελθόντος πολύ γρήγορα.
Η ζωή μας ξεκινά όταν οι άγγελοι χωρίς φτερά μας δίνουν δώρα όπως έκανες για μένα. Θέλω να ξέρεις ότι για ένα ζώο είναι πολύ σοβαρό ακόμα κι αν δεν έχει πολύ χρόνο σ’ αυτόν τον κόσμο. Άγγελοι σαν εσένα μας κάνουν το μεγαλύτερο δώρο αν μας ακολουθήσουν στο τελευταίο μας μονοπάτι και δεν θα μας αφήσουν μόνους.
Κανείς μας δεν θέλει να είναι μόνος. Αυτή τη στιγμή, ένα χάδι, μια γλυκιά κουβέντα με το «όνομα» μας μέσα και μια αγκαλιά είναι τόσο σημαντικά για εμάς. Μας δίνουν τη δύναμη να «φύγουμε» ειρηνικά. Μην κλαις πια, σε παρακαλώ. Είμαι ευτυχισμένος τώρα! Θα πάρω στις αναμνήσεις μου, το όνομα που διάλεξες για μένα, τη ζεστασιά που ένιωσα μαζί σου, τον ήχο της φωνής σου που μιλούσε τόσο πολύ για μένα…
Στην καρδιά μου, θα πάρω ό, τι μου έχεις δώσει. Ό, τι έκανες για μένα ήταν απείρως πολύτιμο για μένα. Ποτέ δεν μίλησα τη γλώσσα σου, αλλά ίσως θα μπορούσες να δεις την ευγνωμοσύνη για όλα αυτά στα μάτια μου. Σού ζητώ δύο πράγματα: να πλύνεις τα δάκρυα από το πρόσωπό σου και να χαμογελάς! Πάντα να θυμάσαι πόσο όμορφα περάσαμε μαζί. Πάρε το καλό από την κάθε στιγμή, όπως κι εγώ.
Μη μου πεις ότι δεν θέλεις άλλο ζώο επειδή σε πληγώνει. Δεν θα μπορούσα ποτέ να είχα μια τόσο υπέροχη ζωή χωρίς εσένα. Υπάρχουν τόσα ζώα που περιμένουν κάποιον σαν εσένα! Δώσε τους αυτό που μου έδωσες. Το χρειάζονται όπως το χρειαζόμουν. Ακολούθησε τη συμβουλή μου και δες το καλό που μοιράζεσαι με τον καθένα μας. Συνειδητοποίησε ότι είσαι ένας άγγελος για μας και χωρίς εσένα ο κόσμος θα ήταν πολύ πιο δύσκολος για εμάς.
Συνέχισε το έργο σου! Τώρα είναι η σειρά μου να γίνω ο άγγελός σου. Θα σε συνοδεύσω σ’ αυτό το μονοπάτι. Βοήθησε τους με τον τρόπο που με βοήθησες. Θα πω σε όλα τα ζώα που είναι εδώ μαζί μου για την οικογένειά μου. Η πρώτη μου αποστολή θα είναι να σε βοηθήσω και να σιγουρευτώ ότι δεν είσαι τόσο λυπημένη πια.
Κοίτα τον ουρανό απόψε και θα δεις ένα λαμπρό αστέρι. Θέλω να ξέρεις ότι σου στέλνω αυτό το αστέρι, για να ξέρεις ότι είμαι καλά. Θα ήθελα επίσης να στο στείλω σαν δείγμα της ευγνωμοσύνης μου για την αγάπη που μου έχεις δείξει.
Δεν σου λέω αντίο, αλλά τα λέμε σύντομα. Σε περιμένω!