Δύο μόλις μέρες μετά την επιτυχημένη προσπάθεια απεγκλωβισμού των 12 παιδιών της ποδοσφαιρικής ομάδας «Wild Boars» και του προπονητή τους, που διήρκησε δύο και πλέον εβδομάδες, οι ειδικοί εξηγούν τη δυσκολία που είχε αυτή η «ιδιαίτερη» διάσωση.
Με απολογισμό έναν νεκρό δύτη, ο οποίος ήταν πρώην μέλος της ομάδας καταδρομών του ναυτικού της Ταϊλάνδης, τον 38χρονο Σαμάν Γκουνάν, που πέθανε καθώς τοποθετούσε πρόσθετες φιάλες αερίου στο στόμιο του θαλάμου, που είχαν παγιδευτεί τα αγόρια, ένας δύτης εξηγεί στους New York Times γιατί αυτή η επιχείρηση διάσωσης ήταν τόσο επικίνδυνη!
Όπως ο ίδιος αναφέρει χαρακτηριστικά, η επιχείρηση ήταν πολύ δύσκολη γιατί «οι διασώστες έπρεπε να κολυμπήσουν μέσα από πλημμυρισμένες διόδους, μετά να βγουν στην επιφάνεια και να περπατήσουν το επόμενο τμήμα και στη συνέχεια να καταδυθούν ξανά».
Το πιο δύσκολο, μάλιστα, όπως υποστηρίζει ο ίδιος, ήταν ότι οι ίδιοι «υποχρεώθηκαν να επαναλάβουν τη διαδικασία και μάλιστα μαζί με τα παιδιά, πολλά εκ των οποίων δεν ήξεραν να κολυμπούν».
Στη συνέχεια ο έμπειρος δύτης μίλησε για τη διαφορά που έχει η κατάδυση σε σπήλαιο από αυτή της ανοιχτής θάλασσας, επισημαίνοντας:
«Σε ένα σπήλαιο δεν έχει κανείς ανοιχτή πρόσβαση στην επιφάνεια. Αν λοιπόν παρουσιαστεί κάτι έκτακτο μέσα στο νερό, δεν μπορεί κανείς να ξεφορτωθεί τον εξοπλισμό και να ανεβεί στην επιφάνεια για να πάρει αέρα. Πρέπει πρώτα να περάσει μέσα από το σπήλαιο. Ο εξοπλισμός είναι πιθανό να πιαστεί σε ένα στενό πέρασμα και ίσως είναι δύσκολο να επισκευάσει μόνος του το πρόβλημα» και συμπληρώνοντας:
«Όσο περισσότερο εξοπλισμό πάρει μαζί του, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες για κάποιο ατύχημα. Υποθέτω ότι οι δύτες θα είχαν αποχωριστεί οτιδήποτε περιττό και θα πήραν μαζί τους μόνο τα απολύτως απαραίτητα γι’ αυτόν τον λόγο. Οι σπηλαιοδύτες συχνά φέρουν τις φιάλες συμπιεσμένου αέρα στα πλευρά του σώματός του αντί στην πλάτη για να μπορούν να τις φτάσουν».
Τέλος, στην ερώτηση σχετικά με το αν δύτες μπορούσαν να δουν κάτω από το νερό, ο ίδιος απαντάει:
«Δεν είμαι καθόλου σίγουρος. Κάθε βρωμιά μέσα στο σπήλαιο θολώνει το νερό, ειδικά τη στιγμή που οι δύτες περνούν μέσα από αυτό. Δεν χρειάζεται μεγάλη αναταραχή κάτω από το νερό για να μην μπορεί κανείς να δει ούτε το χέρι του, ακόμη και με φακό. Οι επαγγελματίες δύτες είναι εξοικειωμένοι με αυτή τη χαμηλή ορατότητα κάτω από το νερό. Τα παιδιά όμως όχι».
Πηγή: protothema