Αρχίζει ενώπιον του Μόνιμου Κακουργιοδικείου Λεμεσού η ακροαματική διαδικασία για την υπόθεση ανθρωποκτονίας του 18χρονου Ιωάννη Ασίκκη, που απεβίωσε στις 14 Ιουνίου στη Λεμεσό, μετά από χρήση ναρκωτικών.
Σήμερα έχει οριστεί η πρώτη δικάσιμος καθώς οι δύο κατηγορούμενοι, ένας 25χρονος Αιγύπτιος και ένας 39χρονος Σύρος, απάντησαν μη παραδοχή στις κατηγορίες που αντιμετωπίζουν και ως εκ τούτου θα διεξαχθεί ακροαματική διαδικασία.
Για την υπόθεση κατηγορείτο και τρίτο πρόσωπο, ένας 28χρονος Σύρος, ο οποίος θα δικαστεί τελικά από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, καθώς αντιμετωπίζει μόνο την κατηγορία της κατοχής ναρκωτικών, για την οποίαν ήδη παραδέχθηκε ενοχή.
Ο άτυχος Ιωάννης μεταφέρθηκε, το βράδυ της 10ης Ιουνίου, σε κωματώδη κατάσταση, στο Γενικό Νοσοκομείο Λεμεσού, όπου τοποθετήθηκε στον αναπνευστήρα και διαπιστώθηκε πως υπέστη ανακοπή καρδίας, λόγω χρήσης ναρκωτικών ουσιών. Ακολούθως είχε κριθεί αναγκαία η μεταφορά του στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας, όπου απεβίωσε στις 14 Ιουνίου, μια μέρα πριν κλείσει τα 18 του χρόνια.
Ο 25χρονος κατηγορούμενος είχε αναγνωριστεί από φιλικό πρόσωπο του 18χρονου, ως το άτομο που του πούλησε την ναρκωτική ουσία MDMA (τύπου έκσταση), στις 10 Ιουνίου, σε καφετέρια στο Τραχώνι, ενώ ο 28χρονος συνελήφθη, επίσης στον ίδιο χώρο, έχοντας στην κατοχή του ποσότητα ναρκωτικών. Ο δε 39χρονος κατηγορούμενος – διαχειριστής του υποστατικού – συνελήφθη καθώς εκκρεμούσε ένταλμα σύλληψης του, αφού λίγες μέρες προηγουμένως είχε ανευρεθεί στην καφετέρια ποσότητα ναρκωτικών ουσιών.
Προσέφυγε στο Ανώτατο για να αφεθεί ελεύθερος
Αίτημα της Κατηγορούσας Αρχής ήταν όπως ο 25χρονος, όπως και ο 39χρονος, παραμείνουν υπό κράτηση μέχρι τη δίκη του, με την υπεράσπιση να φέρει ένσταση η οποία ωστόσο έπεσε στο κενό.
Ως εκ τούτου, ο 25χρονος προσέφυγε στο Ανώτατο ζητώντας να αφεθεί ελεύθερος μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης.
Θέση του ήταν ότι το Κακουργιοδικείο ανέφερε στην απόφαση του ότι η πιθανότητα καταδίκης τουλάχιστο για την πρώτη κατηγορία στη βάση του μαρτυρικού υλικού που είχε ενώπιον του, δεν ήταν τέτοια που να απέκλειε κάθε δυνατή προσδοκία για αθώωση. Αυτό λέχθηκε βεβαίως από το Κακουργιοδικείο χωρίς να αποφασίζεται οτιδήποτε το οριστικό, εφόσον η εξέταση στο στάδιο εκείνο αφορούσε μόνο το αίτημα για κράτηση του
κατηγορούμενου. Η άλλη θέση που προβλήθηκε ήταν ότι είχαν παρέλθει τέσσερεις μήνες μέχρι την απόφαση για κράτηση και είχε πλέον εκλείψει η πιθανότητα επηρεασμού μαρτύρων εξ αφορμής τηλεφωνήματος που είχε κάμει ο αδελφός του 25χρονου προς τον πατέρα του θύματος για να του πει να καταθέσει στην Αστυνομία ότι ο κατηγορούμενος δεν είχε καμιά σχέση με την υπόθεση.
Περαιτέρω και σε συνδυασμό μ΄ αυτό, το ανακριτικό έργο είχε στο μεταξύ περατωθεί και η Ευρωπαϊκή νομολογία, όπως την ανέπτυξε ο δικηγόρος του κατηγορούμενου, Α. Αναστασίου, αναγνωρίζει και τονίζει ότι η πάροδος του χρόνου μετρά αρνητικά ως προς τον κίνδυνο επηρεασμού μαρτύρων εφόσον, βεβαίως, στο μεταξύ ο χρόνος χρησιμοποιείται επωφελώς για τη λήψη καταθέσεων, ολοκλήρωση του ανακριτικού έργου και συλλογή κάθε πιθανού στοιχείου που αφορά την υπόθεση.
Ο δικηγόρος τόνισε επίσης τις προσωπικές του θέσεις και δεσμούς του με τη Δημοκρατία που εισηγήθηκε ότι είναι τέτοιοι που δεν χρειάζεται η κράτηση του.
Όπως ανέφερε, «είναι ηλικίας 25 ετών, είναι λευκού ποινικού μητρώου, πάντοτε παρουσιαζόταν ενώπιον του Δικαστηρίου, είναι Κύπριος υπήκοος με ολόκληρη την οικογένεια του να είναι στη Δημοκρατία και δεν έχει καμία σχέση με τον αλλοδαπό πατέρα του. Δεν έχει δε ούτε την οικονομική δυνατότητα να διαφύγει στο εξωτερικό εφόσον πρόσφατα ήταν άνεργος και έτυχε για σκοπούς της διαδικασίας ενώπιον του Κακουργιοδικείου και εδώ, Νομικής Αρωγής».
Το Κακουργιοδικείο είχε καταλήξει ότι υπήρχε ορατός κίνδυνος μη προσέλευσης του κατηγορούμενου λόγω της σοβαρότητας της δεύτερης κατηγορίας που αντιμετώπιζε δηλαδή, της προμήθειας ναρκωτικής ουσίας τύπου Α και ότι υπήρχε και η πιθανότητα επηρεασμού μαρτύρων.
«Όχι» Ανωτάτου
Το Ανώτατο απορρίπτονται το αίτημα του 25χρονου, ανέφερε ότι είναι γνωστό ότι κάθε ένας έχει δικαίωμα να παραμείνει ελεύθερος διαρκούσης της εκκρεμοδικίας, εκτός και αν υπάρχουν επαρκείς και ικανοί λόγοι περί του αντιθέτου, παραπέμποντας παράλληλα «στην εμπεριστατωμένη απόφαση του Κακουργιοδικείου» σε σχέση με την αναγκαιότητα της κράτησης του.
Το Κακουργιοδικείο αναφέρθηκε στη μαρτυρία που υπήρχε ενώπιον του και την κατέγραψε συνοπτικά στο στάδιο εκείνο για να καταλήξει ότι προέκυπτε από την ανάγνωση της ότι ο κατηγορούμενος ήταν στο συγκεκριμένο χώρο όταν το θύμα επισκέφθηκε το συγκεκριμένο cafe και ήλθε σε επαφή με αυτόν. Όπως είπε, υπήρχε και μαρτυρία από ένα τουλάχιστον πρόσωπο ότι ο 25χρονος ήταν εκείνος που προμήθευσε στο θύμα τις ναρκωτικές ουσίες.
Προέκυπτε επίσης, και το κατέγραψε το Κακουργιοδικείο, ότι από τη μαρτυρία υπήρχε διαφορά στις ακριβείς κινήσεις του κατηγορούμενου και του θύματος στο συγκεκριμένο χώρο και το συγκεκριμένο χρόνο, αλλά η συγκλίνουσα μαρτυρία ήταν ότι το πρόσωπο που πλησίασε το όχημα και συνομίλησε με τη μια μάρτυρα που εμπλέκει ευθέως τον 25χρονο, ήταν ο κατηγορούμενος.
«Η πιθανότητα καταδίκης επί της κατηγορίας της προμήθειας ναρκωτικών ουσιών ήταν επομένως εύλογη στη βάση της όλης διαθέσιμης μαρτυρίας», τόνισε το Ανώτατο.
Η προσδοκία αθώωσης
Η θέση του Κακουργιοδικείου αναφορικά με τη λογική προσδοκία αθώωσης επί της πρώτης κατηγορίας στηριζόταν περισσότερο στη νομική τοποθέτηση που το ίδιο το Δικαστήριο έθεσε ενώπιον της Κατηγορούσας Αρχής αναφορικά με το ερώτημα, κατά πόσο η προμήθεια και μόνο ναρκωτικής ουσίας σε πρόσωπο που στη συνέχεια το ίδιο αυτοβούλως της κάνει χρήση επιφέροντας το θάνατο του, μπορεί να στοιχειοθετήσει την κατηγορία της ανθρωποκτονίας.
Το Κακουργιοδικείο ανέφερε ότι οι θέσεις των δύο πλευρών όπως εξηγήθηκαν ενώπιον του αναφορικά με την πρώτη κατηγορία δημιουργούν συζητήσιμη υπόθεση και ότι η λογική προσδοκία αθώωσης επί της κατηγορίας της ανθρωποκτονίας δεν ήταν έξω από κάθε προσδοκία.
Όμως η βάση της απόφασης του Κακουργιοδικείου για κράτηση ήταν η δεύτερη κατηγορία για την οποία ορθά το Κακουργιοδικείο, όπως επισημαίνει το Ανώτατο, αναφέρθηκε στη μαρτυρία και τόνισε τα στοιχεία εκείνα που ήσαν ενδεικτικά της ανάμειξης του κατηγορούμενου στη βάση συγκεκριμένης μαρτυρίας και δεν έχει σχέση σε αυτό το στάδιο, διότι δεν αποτιμάται η μαρτυρία τελεσιδίκως, κατά πόσο υπήρχαν διαφορές μεταξύ των προσώπων που συνόδευαν το θύμα ως προς την περιγραφή των κινήσεων τόσο του θύματος, όσο και του κατηγορούμενου στο συγκεκριμένο χώρο και χρόνο.
Ο επηρεασμός μαρτύρων
Ο επηρεασμός μαρτύρων ήταν η άλλη βάση πάνω στην οποία κρίθηκε αναγκαία η κράτηση του μέχρι τη δίκη.
«Ο επηρεασμός μαρτύρων δεν είναι αναγκαίος σύμφωνα με τη νομολογία να αποδεικνύεται, αλλά πρέπει να υπάρχουν ενδείξεις προς τούτο και ενδείξεις εδώ στη βάση των όσων ανέφερε το Κακουργιοδικείο υπήρχαν και μάλιστα το Κακουργιοδικείο ορθά τοποθετήθηκε λέγοντας ότι υπάρχει δικαστική γνώση ότι ο επηρεασμός μαρτύρων μπορεί να γίνει σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας, ακόμη και μετά τη συμπλήρωση των ανακρίσεων, ακόμη και στο στάδιο της ακρόασης. Ο επηρεασμός μαρτύρων μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους και μέσω άλλων προσώπων», υπέδειξε το Ανώτατο απορρίπτοντας και αυτή τη θέση της υπεράσπισης του κατηγορούμενου.
Η θέση του συνηγόρου του κατηγορούμενου ότι ο επηρεασμός αποκλείεται πλέον να υπάρχει διότι ήδη είχαν περάσει τέσσερεις μήνες από την ημέρα του τηλεφωνήματος, ότι και αν το τηλεφώνημα αυτό έτεινε να δείξει και ότι στο μεταξύ συμπληρώθηκε πλήρως το ανακριτικό έργο, δεν βρήκε σύμφωνο το Εφετείο.
Ως προς τις προσωπικές συνθήκες και τους δεσμούς του 25χρονου με τη Δημοκρατία, το Ανώτατο υπέδειξε ότι αυτές δεν θα μπορούσαν στα δεδομένα της υπόθεσης να υπερφαλαγγίσουν τη σοβαρότητα των αδικημάτων, την πιθανότητα καταδίκης και την επιβολή αποτρεπτικών ποινών φυλάκισης ώστε να οδηγούσαν, βάσιμα, στην αναζήτηση περιοριστικών όρων για να αφηνόταν ο κατηγορούμενος ελεύθερος.
Ως εκ τούτου το Ανώτατο έκρινε πλήρως αιτιολογημένη την απόφαση του Κακουργιοδικείου για κράτηση του κατηγορούμενου μέχρι τη δίκη.