Εδώ και δέκα μέρες παρακολουθούμε αποσβολωμένoι τις εξελίξεις γύρω από το πρωτοφανές έγκλημα με θύτη τον περιβόητο «Ορέστη» και θύματα τις ανυποψίαστες αλλοδαπές γυναίκες που εντοπίστηκαν και ανασύρθηκαν σε κατάσταση σαπωνοποίησης σε φρεάτιο στο Μιτσερό.
Ένα τέτοιο φρικτό γεγονός, μια τέτοια ειδεχθής εγκληματική πράξη, θα ανέμενε κανείς ν’ αντιμετωπιστεί με περισσή σοβαρότητα από κάθε γρανάζι του κοινωνικού μας συνόλου, ν’ αντιμετωπιστεί απ’ όλους, αλλά και τον καθένα ξεχωριστά, με την υπευθυνότητα που επιβάλλει η προσέγγιση ενός τέτοιου γεγονότος. Αν μη τι άλλο, εις ένδειξη σεβασμού της μνήμης των γυναικών, οι οποίες έμελλε να είχαν ένα τόσο άδικο και φριχτό τέλος.
Τις τελευταίες ημέρες ωστόσο, και ενώ οι αστυνομικές έρευνες για εξιχνίαση της υπόθεσης βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη, ενώ η σορός ενός εξάχρονου κοριτσιού αγνοείται και το ενδεχόμενο ύπαρξης και άλλων θυμάτων παραμένει ανοικτό, την ώρα που τα κίνητρα της παρανοϊκής συμπεριφοράς του δράστη αναζητούνται από τους ειδικούς και καθ’ ύλην αρμόδιους, στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης βρίσκεται σε εξέλιξη ένας ακήρυχτος πόλεμος.
Είναι ο πόλεμος της ψηφοθηρίας ενόψει Ευρωεκλογών, είναι η επιχειρούμενη πολιτικοποίηση της παρανοϊκής συμπεριφοράς του…Ορέστη, είναι η προσπάθεια ταύτισής του με τον οποιονδήποτε κομματικό χώρο και η παράλληλη ταύτιση του οποιουδήποτε πολιτικού χώρου με τις αποτρόπαιες πράξεις του.
Το χειρότερο απ’ όλα, όμως, είναι πως στο «παιχνίδι» αυτό έκριναν ορθό να παίξουν και συγκεκριμένα κόμματα, τα οποία σε ανακοινώσεις τις οποίες εξέδωσαν άφησαν να αιωρείται ως ενδεχόμενο τα εγκλήματα τα οποία διέπραξε να οφείλονται στις όποιες ιδεολογικοπολιτικές πεποιθήσεις του.
Πρώτα, επιχείρησαν κάποιοι να τον ταυτίσουν με το ΕΛΑΜ, με προφανή στόχο να πλήξουν τον συγκεκριμένο κομματικό χώρο, ενώ στη συνέχεια, και αφού είδαν το φως της δημοσιότητας φωτογραφίες που τον απεικονίζουν σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα προς τιμή του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια, κάποιοι άλλοι, για τους ίδιους προφανώς λόγους, έσπευσαν να τον ταυτίσουν με το ΑΚΕΛ.
Κοινός παρονομαστής και των δύο αυτών προσεγγίσεων, η μικροψυχία και η προσπάθεια εκμετάλλευσης ενός τόσο τραγικού γεγονότος για μικροπολιτικούς σκοπούς… άλλη μια απόδειξη του πάτου τον οποίο έχουμε πιάσει ως κοινωνία, άλλη μια απόδειξη του ότι αδίστακτος μπορεί να είναι ο όποιος μανιακός δολοφόνος όπως ακριβώς ο «Ορέστης», αλλά με ένα άλλο, διαφορετικό τρόπο, αδίστακτοι μπορούμε να γίνουμε όλοι μας, αν είναι έτσι να εξυπηρετήσουμε τους όποιους στόχους μας, εκλογικούς ή μη.
Ας σοβαρευτούν όλοι έστω και τώρα. Δεξιοί, ακροδεξιοί, αριστεροί και κεντρώοι… Ας σεβαστούν αν μην τι άλλο τη μνήμη των γυναικών που έπεσαν θύματα του παρανοϊκού αυτού δολοφόνου και ας σταματήσουν να ασελγούν πάνω από τα πτώματά τους για μια χούφτα ψήφους. Χρεώνοντας ο ένας στον άλλον τον «Ορέστη»!
