Προβληματισμός και ανησυχία επικρατεί στις τάξεις νομικών και επιστημόνων, οι οποίοι μελετούν τα στυγερά εγκλήματα που ομολόγησε με γραπτά σημειώματα ο 35χρονος κατά συρροή δολοφόνος ίλαρχος της Εθνικής Φρουράς, με θύματα πέντε γυναίκες και δύο παιδιά. Οι άκαρπες, μέχρι στιγμής, προσπάθειες για εντοπισμό των σορών της 30χρονης Μαρικάρ Βαλτέζ από τις Φιλιππίνες και της 6χρονης Sierra στην Κόκκινη Λίμνη του εγκαταλελειμμένου μεταλλείου στο Μιτσερό και στη Λίμνη Μεμί της κοινότητας Ξυλιάτου, εγείρουν ερωτήματα αναφορικά με τη στοιχειοθέτηση της υπόθεσης, ώστε ο καθ’ ομολογία κατά συρροή δολοφόνος να οδηγηθεί ενώπιον της δικαιοσύνης και να λογοδοτήσει για τα εγκλήματα του.
Μιλώντας στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση ο ποινοκολόγος Γιάννης Πολυχρόνης εξήγησε ότι τα αποτελέσματα των νεκροτομών που διενεργήθηκαν στις σορούς θυμάτων και κατέδειξαν τον τρόπο με τον οποίο ο δράστης επέφερε τον θάνατο στις άτυχες γυναίκες μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως ενισχυτικές μαρτυρίες ενώπιον του δικαστηρίου, στη βάση συμπερασμάτων ότι διέπραξε τους φόνους με τον ίδιο τρόπο.
“Η σκιαγράφηση του προφίλ του δράστη κατά πόσο πρόκειται για ένα άτομο που ενεργεί με διαβολικά κίνητρα ή εν βρασμώ ψυχής και το κυριότερο είναι η απόδειξη της ύπαρξης προμελέτης, ότι δεν πρόκειται δηλαδή για τυχαίους θανάτους.”
Ο κύριος Πολυχρόνης υπέδειξε υποθέσεις που οδηγήθηκαν ενώπιον δικαστηρίου και τελικώς οι ομολογίες των δραστών κρίθηκαν ως αναξιόπιστες σε σχέση με την υπόλοιπη περιστατική μαρτυρία, με αποτέλεσμα το δικαστήριο να προβεί σε ευρήματα, έξω από την εκδοχή του κατηγορουμένου.
“Αν και δεν είναι εύκολο να αποσύρει ένας κατηγορούμενος την ομολογία του, θα πρέπει να υπάρχει νομικός λόγος που δεν θα γίνει αποδεκτή η ομολογία ενός κατηγορούμενο, κάτι το οποίο αποφασίζει το δικαστήριο, Υποθετικά, στην περίπτωση όπου το δικαστήριο αποφασίσει ότι αυτή η ομολογία δεν είναι αποδεκτή, τότε και πάλι θα πρέπει να αποδειχθεί με την υπόλοιπη περιστατική μαρτυρία, με τα πειστήρια επί σκηνής, με τις δικανικές εξετάσεις, ότι το πρόσωπο έχει αποβιώσει και έχει φονευθεί από το συγκεκριμένο δράστη, κάτι που είναι δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο. Υπάρχει προηγούμενη απόφαση δικαστηρίου, όπου έχει αποδειχθεί”
Ο ποινικολόγος τόνισε ότι το δικαστήριο μπορεί να καταδικάσει κατηγορούμενο χωρίς την ανεύρεση πτώματος, τόνισε όμως ότι αυτό “δεν είναι εύκολο.”
“Θα πρέπει η Αστυνομία να στηριχθεί σε όλα τα τεκμήρια που έχουν συλλεγεί, θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί η θεωρία των όμοιων γεγονότων για τα πτώματα πόυ έχουν ανευρεθεί και θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί και μέρος της κατάθεσης του, όπου αναφέρει ότι έχει σκοτώσει τα πρόσωπα που δεν έχουν ανευρεθεί.”
Ο κύριος Πολυχρόνης δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο όταν η υπόθεση οδηγηθεί ενώπιον του δικαστηρίου, να επιβληθεί στον κατηγορούμενο η μεγαλύτερη ποινή στα δικαστικά χρονικά της Κύπρου, καθότι πέραν των δύο διαδοχικών ποινών ισόβιας κάθειρξης, η μέγιστη ποινή που προβλέπεται είναι δια βίου φυλάκιση με δικαίωμα αποφυλάκισης επ’ αδεία στα 25 χρόνια.
“Δεν μπορούμε να προβλέψουμε πως θα διαμορφωθεί ο χαρακτήρας ενός ατόμου μετά από 25 χρόνια που θα δικαιούται να υποβάλει αίτηση αποφυλάκισης επ’ αδεία”
