Eίναι ευλογία να χαρίζεις ζωή… Να προσφέρεις στον συνάνθρωπο που το έχει ανάγκη, όποιος κι αν είναι αυτός. Γιατί ποτέ δεν ξέρεις σε ποιον θα κτυπήσει αύριο την πόρτα η λευχαιμία.
Την ώρα που μπορείς να παίζεις με τα παιδιά σου, να αγκαλιάζεις τους γονείς σου, να βλέπεις τη σύντροφό σου, κάποιος άλλος ίσως να μην μπορεί… Μπορεί να του τον πήρε η λευχαιμία.
Με μια απλή διαδικασία, που διαρκεί ελάχιστα δευτερόλεπτα, μπορείς να δώσεις ζωή σ’ ένα συνάνθρωπό σου, για τον οποίο ο χρόνος μετρά αντίστροφα. Και δεν θα είναι ένα δώρο μόνο για τον άνθρωπο που θα δεχθεί τον μυελό των οστών σου, αλλά και για σένα, αφού τα συναισθήματα που θα νιώσεις, θα είναι μοναδικά…
Η Έλενα Λιβέρα, έγινε δότρια μυελού των οστών και έζησε όλα αυτά τα συναισθήματα. Χάρισε ζωή, ένιωσε τη χαρά και τη συγκίνηση, και πλέον καλεί όλους όσοi θέλουν να ακολουθήσουν το δρόμο της, να σπαταλήσουν ελάχιστα δευτερόλεπτα από τη ζωή τους, γιατί ποιος ξέρει πως τα φέρνει η ζωή…
Η Έλενα, μιλώντας στον REPORTER για την αξιέπαινη πράξη της να γίνει δότρια μυελού των οστών, μοιράστηκε τα συναισθήματα της και επισήμανε πόσο μεγάλη είναι η τιμή που ένιωσε.
«Νιώθω ειλικρινά βαθύτατα συγκινημένη και χαρούμενη που μου δόθηκε αυτή η ευκαιρία να μπορέσω να βοηθήσω έναν άνθρωπο που το είχε ανάγκη. Πιστεύω πως όλα τα άτομα που βρέθηκαν ή θα βρεθούν στη θέση μου θα νιώσουν το ίδιο. Είναι μεγάλη τιμή να έχεις την “ικανότητα” να χαρίσεις ζωή σε ένα συνάνθρωπό σου και μια τρομερή εμπειρία με απίστευτα συναισθήματα».
Μια τόσο σημαντική απόφαση, χρειάζεται τη στήριξη τόσο της οικογένειας, όσο και των φίλων. Και η Έλενα την είχε στο έπακρο…
«Μόνο ο σύζυγός μου ήξερε ότι είμαι εθελόντρια δότρια εδώ και δυόμιση χρόνια, για τους υπόλοιπους, ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη μαζί με το γεγονός ότι βρέθηκα συμβατή και θα προχωρούσα με τη μεταμόσχευση. Έτσι όλοι ενθουσιάστηκαν όταν το έμαθαν, συγκινήθηκαν και με στήριξαν θερμά για την απόφαση μου».
Η διαδικασία δευτερολέπτων
και το… τηλεφώνημα
Μόλις λίγα δευτερόλεπτα από το χρόνο της είχε σπαταλήσει στις αρχές του 2017 η Έλενα, για να εγγραφεί ως εθελόντρια δότρια και να δώσει δείγμα DNA. Μέλη του Καραϊσκάκειου επισκέφθηκαν την εργασία της και με μια μπατονέτα πήραν σάλιο από το στόμα της, το οποίο αποθήκευσαν σε ειδικό χώρο, μέχρι να βρεθεί κάποιος συμβατός δότης. «Είχα ενημερωθεί για το τι γίνεται σε περίπτωση συμβατότητας και έδωσα αμέσως τη συγκατάθεσή μου. Η διαδικασία λήψης δείγματος ήταν πολύ εύκολη, γρήγορη και ανώδυνη».
Μετά από περίπου δύο χρόνια και συγκεκριμένα τον περασμένο Μάρτιο, η Έλενα είχε δεχθεί ένα τηλεφώνημα από το Καραϊσκάκειο Ίδρυμα, που της άλλαξε τη ζωή. «Μου είπαν ότι βρέθηκα συμβατή δότης με ένα άτομο που πάσχει από λευχαιμία και χρειάζεται άμεσα μόσχευμα. Στη συνέχεια, μετά από αιμοληψία για περαιτέρω εξετάσεις και αναλύσεις, βρέθηκα 100% συμβατή».
Παρότι αρχικά δεν μπορούσε να το συνειδητοποιήσει, συγκινήθηκε και δέχθηκε χωρίς δεύτερη σκέψη να προχωρήσει στη διαδικασία που χρειαζόταν. Σήμερα είναι περήφανη για την πράξη της να χαρίσει ζωή σε ένα συνάνθρωπό μας.
«Θαυμάζω τον λήπτη,
παρότι δεν τον ξέρω»
Εύχεται να μπορούσε να γνωρίσει τον λήπτη από κοντά, για να του εκφράσει τον θαυμασμό της για τη δύναμη ψυχής που επέδειξε μέσα από το δύσκολο αυτό ταξίδι που διένυσε, για να φτάσει μέχρι εδώ.
«Θέλω να σκέφτεται θετικά και να συνεχίσει να πιστεύει ότι θα τα καταφέρει και στο τέλος θα βγει νικητής. Είναι συνεχώς στις σκέψεις μου, σαν ένα δικό μου άτομο και του εύχομαι ότι καλύτερο για το μέλλον».
Η Έλενα είναι ένας άνθρωπος που βίωσε στον οικογενειακό της περιβάλλον τη λευχαιμία. Έχασε συγγενείς από αυτήν και σίγουρα δεν θα ήθελε οποιοσδήποτε άνθρωπος να ζήσει όσα έζησε.
«Δυστυχώς, αυτή η ύπουλη ασθένεια έχει χτυπήσει πολλές πόρτες και οικογένειες τα τελευταία χρόνια. Σαν άτομο που έχω χάσει μέλη της οικογένειας μου από λευχαιμία και διάφορες άλλες μορφές καρκίνου και εξακολουθώ να βλέπω πόσοι άνθρωποι ακόμη και μικρά παιδιά παλεύουν με αυτή την αρρώστια, στεναχωριέμαι αφάνταστα».
Γι’ αυτό απηύθυνε έκκληση σε όλους τους νέους από 18-45 που δεν έχουν δώσει ακόμη δείγμα, να ευαισθητοποιηθούν και να δώσουν.
«Μερικά δευτερόλεπτα από τη ζωή μας μπορεί να είναι ολόκληρη η ζωή κάποιου άλλου. Είναι μεγάλη τιμή να έχεις την ευκαιρία να προσφέρεις σε ένα συνάνθρωπό σου και όλοι πρέπει να αισθανόμαστε περήφανοι αν βρεθούμε κάποτε σε μια τέτοια θέση».
reporter.com.cy