Ντόμινο φαίνεται να είναι οι ευθύνες γύρω από τον θάνατο του άτυχου Στυλιανού, η ιστορία του οποίου έχει συγκλονίσει αλλά και προκαλέσει την οργή της κοινής γνώμης, σε σχέση με τους χειρισμούς που έγιναν ή δεν έγιναν από τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες για να αποτρέψουν τα χειρότερα.
Τα ερωτήματα που τίθενται τεράστια και βασανιστικά. Μα το πιο μεγάλο… Θα αποδοθούν οι ευθύνες εκεί και όπου πρέπει ή άλλη μια έρευνα που θα μείνει στα συρτάρια; Και αυτό, λόγω του ότι δεν είναι η πρώτη φορά που αναζητούμε ευθύνες πάνω από πτώματα, ευθύνες οι οποίες σβήνουν όταν κλείσουν τα φώτα της δημοσιότητας.
Η Επίτροπος Διοικήσεως, σήκωσε μανίκια και άρχισε την ανεξάρτητη έρευνα που ζήτησε η υπουργός Εργασίας, η οποία εμφανίστηκε αποφασισμένη να φθάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο.
Τα όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας ξεγυμνώνουν τις αρμόδιες υπηρεσίες, οι οποίες φάνηκαν κατώτερες των περιστάσεων, ενώ δείχνουν την ανευθυνότητα αρμοδίων, που ο ένας μετά τον άλλο σήκωνε τα χέρια ψηλά, δίνοντας στον επόμενο το μπαλάκι, την ίδια ώρα που ο 14χρονος «φώναζε» για βοήθεια.
Παράλληλα της έρευνας της Επιτρόπου Διοικήσεως, είναι και αυτή της Αστυνομίας η οποία διερευνά υπόθεση αιφνίδιου θανάτου, ενώ είναι άγνωστο εάν θα ληφθούν καταθέσεις από τους ανθρώπους που ζούσαν την οικογένεια. Επίσης, άλλα τόσα είναι τα ερωτήματα, με βάση τις μαρτυρίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας.
-Θα λάβει καταθέσεις η Επίτροπος Διοικήσεως ή η Αστυνομία από τους συγχωριανούς που γνώριζαν γεγονότα; Θα αξιοποιηθούν οι μαρτυρίες τους;
-Διερευνώνται εναντίον του πατέρα ποινικά αδικήματα που σχετίζονται με βία στην οικογένεια;
-Έχουν ληφθεί, τέσσερις μέρες μετά το θάνατο του 14χρονου, οπτικογραφημένες καταθέσεις από τα δύο μικρότερα αδέλφια του;
Αδιαμφισβήτητο γεγονός με βάση τις μαρτυρίες, αποτελεί η ενδοοικογενειακή βία, για την οποία όπως προκύπτει, γνώριζαν πολλοί, μα έμειναν με τα χέρια δεμένα, ενώ μετά τον θάνατο του 14χρονου ο ένας μετά τον άλλο αποποιείται των ευθυνών του.
-Μετά την καταδίκη του πατέρα για ενδοοικογενειακή βία (σ.σ πριν από μερικά χρόνια) ποια υπηρεσία διενήργησε έρευνα, ώστε να διαπιστώσει ότι αυτή πλέον δεν υφίσταται;
-Πώς το Γραφείο Ευημερίας, αφού ήταν ενήμερο και είχε αρκετές καταγγελίες, προστάτευσε τα τρία ανήλικα παιδιά;
-Η Αστυνομία που ενώπιον της έφθαναν καταγγελίες και είχε καταχωρήσεις, ενώ έβλεπε ότι η μητέρα είχε πέσει θύμα ξυλοδαρμού, αποτάθηκε ποτέ στον Γενικό Εισαγγελέα για ποινική δίωξη του πατέρα;
-Πέραν των καταχωρήσεων, και λαμβάνοντας υπόψη ότι η βία στην οικογένεια είναι ποινικό αδίκημα, τι έπραξε η Αστυνομία;
-Η εκπαιδευτική ψυχολόγος και το Υπουργείο Παιδείας που γνώριζαν για τα προβλήματα του 14χρονου, τι ενέργειες έκαναν;
-Η μητέρα ενόσω βρισκόταν στο Νοσοκομείο Αθαλάσσας, το Γραφείο Ευημερίας έκρινε ότι το περιβάλλον για αυτά τα παιδιά, ήταν το κατάλληλο;
-Οι Ψυχιατρικές υπηρεσίες, μετά την άρνηση του πατέρα να συνεργαστεί, τι έκαναν;