Το νήμα της ζωής της αποφάσισε να κόψει, υπογράφοντας τα χαρτιά της ευθανασίας της στο Βέλγιο, η γνωστή Παραολυμπιονίκης Marieke Vervoort.
Η ίδια ήταν μόλις 40 ετών και είχε πολλές διακρίσεις, καθώς είχε κερδίσει ένα χρυσό και ένα ασημένιο μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012 στην κούρσα με αναπηρικό αμαξίδιο και δύο ακόμα μετάλλια τέσσερα χρόνια αργότερα στο Ρίο ντε Τζανέιρο.
H Marieke Vervoort σε συνέντευξή της κατά τη διάρκεια των αγώνων του Ρίο είχε περιγράψει τη φρικτή καθημερινότητά της και τους πόνους που βίωνε εξαιτίας της εκφυλιστικής πάθησης της.
Η ίδια είχε αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι κοιμόταν μόνο 10 λεπτά μέσα στη νύχτα εξαιτίας των πόνων που είχε. Η Vervoort είχε επισημάνει παράλληλα ότι ο αθλητισμός την κρατούσε ζωντανή.
«Μπορεί να αισθάνομαι πολύ, πολύ άσχημα, παθαίνω επιληψία, φωνάζω από τον πόνο, χρειάζομαι πολλά παυσίπονα όπως βάλιουμ και μορφίνη. Πολλοί άνθρωποι με ρωτούν πώς είναι δυνατόν να έχω τόσο καλές επιδόσεις και να χαμογελάω με όλο τον πόνο που αντιμετωπίζω και το φάρμακα που παίρνω. Για μένα, οι αγώνες με αναπηρικό αμαξίδιο είναι ένα είδος φαρμάκου» είχε πει χαρακτηριστικά.
Όσο για το ότι είχε υπογράψει έγγραφα για ευθανασία, η Vervoort είχε τονίσει: «Δίνει μια αίσθηση ανακούφισης στους ανθρώπους. Θα ξέρω πότε δεν αντέχω άλλο. Θα το γνωρίζω όταν έρθει η μέρα και θα είμαι έτοιμη».
Η ευθανασία είναι νόμιμη υπό αυστηρούς όρους στο Βέλγιο και το 2008 η Marieke Vervoort υπέγραψε έγγραφα που θα της επέτρεπαν μία μέρα να τερματίσει τη ζωή της.
