«Μέχρι να επιστρέψω από την Ιταλία, όπου πήγα για να γιορτάσω τα γενέθλιά μου, ένιωθα πως είχα ένα άσχημο κρύωμα. Μέχρι να βγουν τα αποτελέσμαα σκεφτόμουν πόσους ανθρώπους είχα μολύνει».
Με αυτά τα λόγια ξεκινά την περιγραφή του, ο Κύπριος παραγωγός του Sky News, Nick Στυλιανού, για το πως έζησε ο ίδιος τις εξετάσεις που υποβλήθηκε για τον κορωνοϊό. Ο Κύπριος παραγωγός, που ζει και εργάζεται στη Βρετανία, σε ένα άρθρο του περίγραψε πως κατάλαβε ότι ήταν θετικός στον κορωνοϊό, τις συστάσεις των ειδικών, αλλά και πως βίωσε ο ίδιος την καραντίνα.
Ο Nick επέστρεψε στη Βρετανία στις 14 Φεβρουαρίου, από την πόλη Bologna της Ιταλίας, όπου είχε ταξιδέψει μετά από έκπληξη των δικών του ανθρώπων, για τα 30α του γενέθλια. Όπως αναφέρει, ο ίδιος γνώριζε, λόγω της δουλειάς του, πως εκείνη τη στιγμή, στην Ευρώπη τα περισσότερα κρούσματα καταγράφηκαν στη Γαλλία και αυτά ήταν μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού.
«Πέντε μέρες αφού επέστρεψα, ένιωθα ακόμη πιο άρρωστος. Αλλά πάλεψα με την κούραση και συνέχισα να δουλεύω. Μετά πέρασα ένα Σαββατοκύριακο και μόνο κοιμόμουν, με ένα βάρος στο στήθος. Τη Δευτέρα το πρωί, η Ιταλία ανακηρύχθηκε “κόκκινη ζώνη”, ενώ είχα πυρετό που δεν υποχωρούσε με τίποτα. Ανακάλυψα, επίσης πως στην περιοχή όπου ταξίδεψα, είχαν καταγραφεί είκοσι κρούσματα».
Ο ίδιος, συνεχίζει το άρθρο του, ήρθε σε επαφή με το Υπουργείο Υγείας της χώρας, το οποίο τον διαβεβαίωσε πως δεν υπήρχε κάποιος λόγος για να ανησυχεί, η Ιταλία δεν είχε ακόμη ανακηρυχθεί χώρα υψηλού κινδύνου. Όπως τόνισε, οι οδηγίες που είχε λάβει ήταν σαφείς. Έπρεπε να επιστρέψει στο σπίτι του και περίμενε επίσημη ενημέρωση από νοσοκομειακό ιατρό.
«Μετά από έντεκα ώρες, μίλησα με μια νοσοκόμα, η οποία δεν ακουγόταν πολύ καλύτερα από εμένα. Απολογήθηκε για την καθυστέρηση, αλλά οι οδηγίες δεν είχαν αλλάξει. Η Βόρεια Ιταλία δεν ήταν ανάμεσα στις χώρες υψηλού κινδύνου. Οι οδηγίες έμειναν οι ίδιες. Στις 8:00 το πρωί της Τρίτης, ο εκπρόσωπος τύπου του Υπουργείου Υγείας βρισκόταν καλεσμένος σε ένα πρωινό πρόγραμμα και δήλωσε πως έχουν αλλάξει οι οδηγίες για τους ταξιδιώτες που επέστρεψαν από τη Βόρεια Ιταλία. Όταν επιστρέψει από τις πόλεις που έχουν τεθεί σε καραντίνα, μετά τις 19 Φεβρουαρίου, θα έπρεπε να τεθείς σε αυτοπεριορισμό και να εξεταστείς. Όταν κάποιος επέστρεφε από κάποια πόλη που βρισκόταν βόρεια της Πίζας και παρουσίαζε συμπτώματα κρυολογήματος και γρίπης, θα έπρεπε να τεθεί σε αυτοπεριορισμό για δεκατέσσερις ημέρες και να τηλεφωνήσει στις Αρχές, ώστε να υποβληθεί σε εξετάσεις.
Τα συμπτώματά μου δεν είχαν παρουσιαστεί μέχρι τις 18 Φεβρουαρίου και τότε τηλεφώνησα στις Αρχές στο 111 και τους ενημέρωσα για το τι είπε ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Υγείας στο Sky News και ρώτησα για απαντήσεις. Δεν είχαν αναβαθμίσει τις οδηγίες στο σύστημα ακόμη και περίμενα να με πάρουν πίσω. Μετά από τέσσερις ώρες μίλησα με κάποιο που ήταν στην ομάδα για τον κορωνοϊό στο Λονδίνο. Μου είπαν να μπω σε αυτοπεριορισμό, επειδή έπρεπε να “καθαρίσω”. Είχαν κατακλυστεί με κλήσεις.
Ευτυχώς, υπήρχε μια περιφερειακή ομάδα η οποία μπορούσε να με επισκεφτεί, αλλά ήταν τόσο απασχολημένοι που χρειάστηκε να περιμένω ακόμη δύο μέρες, μέχρι να τα καταφέρουν να με εξετάσουν. Σε άλλες περιοχές, οι πολίτες έπρεπε να πάνε μόνοι στα νοσοκομεία. Την Πέμπτη το μεσημέρι, μου τηλεφώνησαν και μου έδωσαν οδηγίες να ανοίξω την εξώπορτα του σπιτιού μου και μετά να πάω σε άλλο δωμάτιο, μέχρι να φορέσει την ειδική στολή ο νοσοκόμος έξω».
Συνεχίζει το άρθρο με την περιγραφή των εξετάσεων και το δυσάρεστο αίσθημα που τον διακατείχε.
«Σε κάποιους πήραν δείγμα από τη μύτη και στο λαιμό, αλλά σε εμένα απλά πήραν δείγμα από το λαιμό μου. Μου έξυσαν το λαιμό. Ήταν σύντομο, αλλά το αίσθημα ήταν δυσάρεστο. Φανταστείτε κάποιο να βάζει ένα καλαμάκι εκεί που είναι οι αμυγδαλές σας. Τους ρώτησα αν είχαν πολλή δουλειά και μου απάντησαν “Δεν έχεις ιδέα. Είδαμε το μισό Λονδίνο”.
Τα αποτελέσματα των εξετάσεων μου θα χρειάζονταν μέχρι και τρεις ημέρες για να βγουν και έτσι περίμενα με αγωνία, μετρούσα τους τοίχους και αναρωτιόμουν τι φαγητό είχα στο σπίτι ή πως θα έκανα τις παραγγελίες για φαγητό από έξω. Μου είχαν περισσέψει κάποιες μάσκες από τις πυρκαγιές στην Αυστραλία, που είχα επισκεφτεί στην αρχή του νέου έτους.
Την Παρασκευή θα συμπληρώνονταν δεκατέσσερις ημέρες από τότε που επέστρεψα στο Ηνωμένο Βασίλειο και θα έπρεπε να ήταν και το τέλος του αυτοπεριορισμού μου, αλλά ακόμη περίμενα. Την Κυριακή το απόγευμα με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν “είσαι καθαρός”. Έξι ημέρες βρισκόμουν στο δωμάτιό μου, σκεφτόμουν πόσους ανθρώπους είχα μολύνει, αν είχα τον ιό. Στο τρένο προς και από τη Modena, στο αεροπλάνο για την επιστροφή, στο πάρτι για τα γενέθλιά μου, στην pub, τη μαμά μου, το σχολείο που δουλεύει.
Και τότε, μια πιο ανησυχητική σκέψη μου ήρθε: αν κάποιος κοντά στο Ηνωμένο Βασίλειο βρεθεί θετικός στον κορωνοϊό, τότε θα πρέπει να τα περάσω όλα αυτά ξανά».