Το ερώτημα «τι να ταΐσω τον σκύλο μου;» είναι ένα από αυτά που ταλανίζουν τους ιδιοκτήτες κατοικιδίων μονίμως, με την απάντηση να είναι αρκετά πιο πολύπλοκη από όσο κανείς θα περίμενε. Σε έναν ιδεατό κόσμο, όλες οι ράτσες, όλων των ηλικιών, θα μπορούσαν να καταναλώσουν την οποιαδήποτε τροφή τους παρέχεται και το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο, τόσο για την ανάπτυξη όσο και για την συντήρησή τους. Δυστυχώς όμως, η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική, μιας και οι ιδιοκτήτες έρχονται αντιμέτωποι με μία εξαντλητική ποικιλία επιλογών, όλες εκ των οποίων υπόσχονται πως είναι οι καλύτερες. Το να μπορέσει να βρει κάποιος ποια είναι υγιεινή, προσιτή όσο αναφορά την τιμή και ελκυστική για το κατοικίδιό του είναι μια διαδικασία που μπορεί να αγγίξει τα όρια του εκνευριστικού. Μην ανησυχείτε όμως, το άρθρο αυτό έχει γραφεί ειδικά για να σας λύσει τα χέρια στο συγκεκριμένο πρόβλημα. Προτού όμως μπούμε στο κομμάτι της λύσης, θα πρέπει να αναλύσουμε μια σειρά από παραμέτρους.
Αρχικά θα πρέπει να τονίσουμε πως τα σκυλιά, σε αντίθεση με τις γάτες, δεν είναι αποκλειστικά σαρκοφάγα ζώα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, αν και το λευκό κρέας απαρτίζει την πλειονότητα της διατροφής τους, τα οικόσιτα σκυλιά μπορούν επίσης να αντλήσουν θρεπτικές ουσίες από δημητριακά, φρούτα και λαχανικά. Αυτές οι τροφές δεν είναι απλώς συμπληρώματα, αλλά μπορεί να αποδειχθούν πολύτιμη πηγή βιταμινών, μεταλλικών στοιχείων και ινών. Μια καλή σκυλοτροφή θα περιέχει συνδυασμό κρέατος, λαχανικών, δημητριακών και ινών ενώ οι καλύτερες σκυλοτροφές αποτελούνται από υλικά υψηλής ποιότητας, που είναι απαραίτητα για την πέψη του σκύλου.
Να σημειώσουμε επίσης πως παραδοσιακά, η νοοτροπία τόσο των ιδιοκτητών όσο και των κτηνιάτρων ήταν πως «όλα τα σκυλιά είναι ίδια» και χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια μέχρι οι διατροφολόγοι-κτηνίατροι να αναγνωρίσουν τις διαφορετικές ανάγκες του εκάστοτε ζώου όσο μεγαλώνει, αλλά και αναλόγως το μέγεθός του, την ράτσα του και το πόσο συχνά ασκείται. Να τονίσουμε επίσης εδώ πως όταν υπολογίζεται το μέγεθος και το βάρος του εκάστοτε ζώου, είναι πολύ πιο σημαντικό να επικεντρώνεστε στο σχήμα του σώματός τους παρά στο βάρος καθεαυτό. Το σκυλί θα πρέπει να είναι λεπτό, σε σημείο που να νιώθετε τα πλευρά του όταν περνάτε το χέρι σας από εκείνο το σημείο και η μέση του να είναι ευδιάκριτη. Αν δεν ισχύουν αυτοί οι δύο παράγοντες, τότε είναι ώρα για δίαιτα, μιας και η παχυσαρκία στα σκυλιά συνδέεται με μείωση του προσδόκιμου ζωής και αρρώστιες όπως η οστεοαρθρίτιδα. Ας δούμε όμως τώρα την ιδανική διατροφή με βάση τις παραμέτρους που μόλις περιγράψαμε.
Πρώτες 6 έως 8 εβδομάδες
Για τις πρώτες έξι με οχτώ εβδομάδες της ζωής του, το κουτάβι θα πρέπει να μείνει με την μητέρα του και να του επιτραπεί να θηλάζει. Ο θηλασμός είναι πολύ σημαντικός για την μετέπειτα ανάπτυξή του, μιας και το μητρικό γάλα παρέχει την πιο πλούσια θρέψη καθώς και αντισώματα που θα προστατέψουν το σκυλάκι από διάφορες αρρώστιες. Υπάρχουν βέβαια περιπτώσεις που κάτι τέτοιο δεν καθίσταται δυνατόν, όπως για παράδειγμα όταν η μητέρα υποφέρει από εκλαμψία ή μαστίτιδα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, υποκατάστατα γάλακτος και μπιμπερό ειδικά για κουτάβια μπορούν να βρεθούν στα περισσότερα καταστήματα ζώων.
Πρώτη μεταβατική περίοδος
Η μετάβαση σε στέρεα τροφή δεν πρέπει να γίνει άμεσα, αλλά ιδανικά θα πρέπει να υπάρξει μία μεταβατική περίοδος δύο έως τριών εβδομάδων. Σε αυτήν την περίοδο, θα πρέπει να επιλέξετε, αρχικά, την μάρκα του φαγητού που έχετε σκοπό να παρέχετε στο κουτάβι σας. Σε αυτήν την ηλικία τα σκυλάκια έχουν υψηλές ανάγκες σε θερμίδες και θρεπτικά συστατικά, οπότε η επιλογή θα πρέπει να είναι για τροφή υψηλής ποιότητας. Μιλήστε με τον κτηνίατρό σας για το θέμα, αλλά σε γενικές γραμμές, η καλύτερη τροφή για κουτάβια θα πρέπει να είναι πλούσια σε πρωτεΐνες, ασβέστιο και θερμίδες. Ξεκινώντας κάπου ανάμεσα στις πρώτες τέσσερις με έξι εβδομάδες, μπορείτε να αρχίσετε να παρέχετε στο κουτάβι χυλό, αναμιγνύοντας τις τροφές που αναφέραμε με υποκατάστατα γάλακτος, τρεις με τέσσερις φορές την ημέρα. Σταδιακά, θα πρέπει να ελαττώνετε την ποσότητα γάλακτος που χρησιμοποιείτε στον χυλό, ώστε να μπορέσει το σκυλάκι να συνηθίσει την στερεά τροφή και οι γαστρικές αναταραχές να ελαχιστοποιηθούν. Από τις οχτώ εβδομάδες και μετά, το κουτάβι θα πρέπει να τρώει στέρεα τροφή.
Να σημειώσουμε επίσης, πως κάθε φορά που παρέχετε μια νέα τροφή στο κουτάβι σας, θα πρέπει να προσέχετε για τυχόν σημάδια αρρώστιας ή δυσφορίας. Όπως οι άνθρωποι, έτσι και τα σκυλιά μπορεί να έχουν δυσανεξίες ή να είναι αλλεργικά σε συγκεκριμένες τροφές.
8 έως 16 εβδομάδες
Είναι συνήθως η περίοδος όπου οι περισσότεροι νέοι ιδιοκτήτες αποκτούν τα κουτάβια τους. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι πολύ σημαντικό να μην υπάρξουν δραστικές αλλαγές στην δίαιτα του ζώου, ώστε να αποφευχθούν τυχόν στομαχικές διαταραχές. Καλό θα ήταν λοιπόν, εφόσον αποκτήσετε το κουτάβι σας από κάποιον τρίτο, να πληροφορηθείτε για την ως τότε δίαιτα του. Ιδανικά, θα πρέπει να συνεχίσετε την ίδια διατροφή και να ξεκινήσετε αυτήν που προτιμάτε εσείς σταδιακά, κατά την διάρκεια κάποιων εβδομάδων, μέχρι να καταλήξετε εξ ολοκλήρου στην τροφή που εσείς έχετε επιλέξει.
Η καλύτερη τροφή σε αυτήν την περίοδο είναι οι υψηλής ποιότητας κροκέτες αποκλειστικά για κουτάβια, οι οποίες θα περιέχουν όλες τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται το σκυλάκι για την ανάπτυξή του. Μπορείτε επίσης να προσθέσετε μαγειρεμένο κρέας και λαχανικά ή ρύζι αν θέλετε, αλλά η βασικη τροφή θα πρέπει να παραμείνει σε κροκέτες.
Η χορήγηση ωμού φαγητού δεν συνιστάται στα νέα κουτάβια, καθώς δεν έχουν αποκτήσει ακόμα επαρκές ανοσοποιητικό σύστημα ώστε να αντιμετωπίσουν την υψηλή περιεκτικότητα σε βακτήρια. Είναι επίσης πολύ δύσκολο να παρέχετε ισορροπημένη δίαιτα ωμού φαγητού για κουτάβια στην ανάπτυξη.
Σε αυτήν την ηλικία, τα ζώα έχουν υψηλές διατροφικές ανάγκες και δεν μπορούν να αντέξουν σημαντικά χρονικά διαστήματα χωρίς τροφή. Για αυτό τον λόγο, είναι πολύ σημαντικό να τους παρέχετε μικρά γεύματα τακτικά.
Δεύτερη μεταβατική περίοδος
Μιας και η τροφή για κουτάβια είναι πολύ πλούσια σε θερμίδες και θρεπτικά συστατικά, είναι προτιμότερο να αλλάξετε την δίαιτα του ζώου όταν αρχίζει και πλησιάζει την ωριμότητα. Εδώ εισέρχεται και η διαφορά που περιγράψαμε στην αρχή, μιας και η ωριμότητα εξαρτάται από την ράτσα και το κάθε συγκεκριμένο ζώο.
Σε γενικές γραμμές, όσο μικρότερος είναι ο σκύλος, τόσο πιο γρήγορα φτάνει στην ωριμότητα. Μικρές ράτσες έως δεκαπέντε κιλά ωριμάζουν μεταξύ του δέκατου και του δωδέκατου μήνα της ζωής τους, ενώ όσο αναφορά τις ακόμα μικρότερες (toy breeds) μπορεί να συμβεί και νωρίτερα. Οι μεσαίες ράτσες, έως σαράντα κιλά, ωριμάζουν κάπου ανάμεσα στους δώδεκα και τους δεκαέξι μήνες. Τα σκυλιά μεγάλου μεγέθους, άνω των σαράντα κιλών, μπορεί να χρειαστούν ακόμα και δύο χρόνια μέχρι να αγγίξουν την ωριμότητα.
Η μετάβαση από την τροφή για κουτάβια σε εκείνη για ενήλικα θα πρέπει να γίνει και πάλι σταδιακά, σε διάστημα μίας με δύο εβδομάδων, όπου η πρώτη κατηγορία τροφής θα αντικαθίσταται σταδιακά από την δεύτερη, για να αποφευχθούν οι γαστρικές διαταραχές.
16+ εβδομάδες
Σε αυτό το σημείο, μπορείτε να αρχίσετε να τους παρέχετε, σταδιακά, κόκαλα πλούσια σε κρέας, μιας και τότε περίπου θα αρχίσουν να βγάζουν τα πρώτα τους δόντια. Για τα σκυλιά που δεν έχουν ωριμάσει ακόμα, ένα κόκαλο την εβδομάδα είναι αρκετό και όσο πιο πλούσιο σε κρέας, τόσο το καλύτερο.
Όσο το ζώο μεγαλώνει, μπορείτε να μειώσετε, σταδιακά, τον αριθμό των γευμάτων σε δύο την ημέρα, έχοντας πάντα στο μυαλό σας όμως, πως δεν πρέπει ούτε να ταΐζετε υπερβολικά αλλά ούτε και να υποσιτίζετε το κατοικίδιο σας. Κάποιοι πχ, πιστεύουν πως όσο μεγαλύτερο το ζώο τόσο περισσότερο πρέπει να τρώει, κάτι που δεν ισχύει πάντα. Η υπερβολική διατροφή μπορεί να οδηγήσει αργότερα σε προβλήματα υγείας.
Ενήλικα σκυλιά
Όταν ενηλικιωθούν, τα σκυλιά θα πρέπει να τρέφονται μία με δύο φορές την ημέρα, ανάλογα και πάλι, με την ράτσα και το μέγεθος τους. Από δω και πέρα, μπορείτε να τους παρέχετε κρέας (ωμό η μαγειρεμένο) και ψάρι (πχ κονσέρβες σαρδέλας ή τόνο) ή βραστά λαχανικά (καρότα, κολοκύθια) για ποικιλία. Τα κόκαλα που τους δίνεται θα πρέπει να είναι μεγάλα και πλούσια σε κρέας.
Ηλικιωμένα σκυλιά
Όσο αναφορά τα ηλικιωμένα σκυλιά, η ανάγκη να παρακολουθείτε συστηματικά την υγεία τους είναι υψίστης σημασίας. Πολλά ηλικιωμένα σκυλιά έχουν χρόνια προβλήματα υγείας, τα οποία μπορούν να επηρεαστούν σημαντικά από την διατροφή τους. Για πολλά σκυλιά μεγάλης ηλικίας, η πληθώρα μικρών γευμάτων είναι η καλύτερη επιλογή. Άλλα απλά προτιμούν να μην αλλάζει τίποτα στο διαιτολόγιό τους.
Για καποιο υγιη υπερηλικο σκυλο , οι ενεργειακες απαιτησεις ειναι μικροτερες επειδη αποθηκεύουν περισσοτερο λιπος , μειωνεται η μεταβολικη δραστηριοτητα , η θερμοκρασια του σωματος , και οι σκυλοι ειναι πιο αργοι και λιγοτερο δραστηριοι.
Ορισμενες τροφες περιεχουν L -Καρνιτινη η οποια βοηθαει στην διατηρηση του σωματικου βαρους , βελτιωνοντας επισης την καρδιακη και ηπατικη λειτουργια.
Οι φυτικες ινες στα υπερηλικα σκυλια προτεινονται επειδη υφιστανται προβληματα δυσκοιλιοτητας , στα πολύ μεγαλης ηλικιας όμως , η αναγκη μιας διαιτας πλουσιας σε θερμιδες κανει να μειωνεται το περιεχομενο των φυτικων ινων.
Πρεπει να μειωθει η ποσοτητα του φωσφορου , υπαρχουν πολλες επιπτωσεις με υποκλινικη νεφρικη νοσο
Οι πρωτεινες θα διατηρήσουν σε ποσοστα μεταξυ 15-23%.
Η προθηκη ταυρινης εχει οφελη για την καρδια.
Σε σκυλια που είναι πολύ αδυνατα να ταιζουμε κατά βούληση , τα υπόλοιπα θα τους τα δινουμε σε 2 ζυγισμενες μεριδες.