Καλό Παράδεισο γεναία μου Ειρήνη.
Ηταν θυμάμαι Μάιος του 1995 όταν γνώρισα την Μαρίνα Τουφεξή. Μια κοπελλάρα δυο μέτρα που αρχίσαμε μαζί την τηλεοπτική μας καριέρα. Η Μαρίνα ήταν τότε η μοναδική γυναίκα ηχολήπτρια τηλεόρασης και ραδιοφώνου. Πάντα θαύμαζα τις γυναίκες που τολμούσαν να μπαίνουν στα ταράφια των ανδροκρατούμενων επαγγελμάτων. Η σχέση μας καθημερινή για πολλά χρόνια στην απογευματινή βάρδυα. Αμέτρητες φορές άκουγα τια ατάκες και τις οδηγίες της απο το gallery στο αυτί μου.
Τον επόμενο χρόνο κάναμε όλη η ομάδα του τότε μαγκαζίνο “Κοπιαστε” για μια 4ωρη Πρωτοχρονιατικη εκπομπή στο Σίγμα. Η Μαρίνα μας ανακοίνωσε οτι είχε έρθει η αδελφή της απο το Λονδίνο και ότι ηταν τραγουδίστρια soul, και οτι επίσης ειχε και δισκογραφία στο Λονδίνο με τον George Michael και δικά της solo τραγούδια. Ενθουσιαστήκαμε θυμάμαι όλοι με την βελούδινη ,γλυκιά φωνή της Ειρήνης.
Όταν πάτησε η Ειρήνη το πόδι της στην υποδοχή, θυμάμαι ότι όλος ο αντρικός πληθυσμός του κτηρίου έπαθε ενα ντελίριο.
Μια κοπέλα 22 χρονών πανυψηλη, πανέμορφη, με μια έντονη προσωπικότητα πλυμήρισε τον χώρο. Θυμάμαι όταν άρχισε να κάνει πρόβα τον ήχο πριν την εκπομπή μια αγγελική φωνή γέμισε τον χώρο και δεν προλάβαινα να κλείνω στόματα που κρεμμάστηκε η κάτω γνάθος των οπερατερ.
Αυτό το πλάσμα ήταν σαν αερικό. Διάφανο, ευκολοσχέτιστο, πολύ επαγγελματίας και υπάκουγε με μια σεμνότητα στην αδελφή της (ηχολήπτρια) και στον σκηνοθέτη.
Φυσικά η βραδυα ήταν καταπληκτική και τα “νούμερα” επίσης.
Με την Μαρίνα είχαμε αγαπηθεί πολύ σε σημείο που μου έκανε την τιμή να βαφτίσω το κοριτσάκι της. Δύο χρόνια μετά η Μαρίνα μου ανακοίνωσε ότι κάτι συμβαίνει με την Ειρήνη και οι γιατροί δεν ηξεραν τί συνέβαινε και παρουσίασε πόνους στα άκρα και αστάθεια στο βάδισμα. Μιλάμε πριν 24 χρόνια, που μέχρι τότε δεν ειχα ακούσει ποτέ, και ούτε ήξερα τί είναι αυτή η διάγνωση που τους ανακοίνωσαν οτι αυτή η θεική ομορφιά, που έλεγες Θεε μου δώσε μου αλλα δύο μάτια να την κοιτάω…έπασχε απο κατα πλάκας σκλήρυνση ΜS.
Η κοπέλα ταλεπωρήθηκε πολύ, ακινητοποιήθηκε και πάνω απι 6 μήνες ακινητη σ ενα στρώμα με μια υπέρμετρη συμπαράσταση από τους γονείς της και την αδελφή της. Σπάνια πλάσματα. Εκαναν τα πάντα, παρακολούθουσαν όλα τα νέα της ιατρικής και θυμάμαι την Ειρήνη να υποβάλλεται σε εκατοντάδες, θεραπείες και εξετάσεις. Για 24 χρόνια ενας άγγελος απο τα 25 του χρόνια μπαινοβγαινε στα νοσοκομεία και η κατάθληψη δέν άργησε να έρθει. Η Μαρίνα εκεί. Φυλακας άγγελος. Να κάνει του κόσμου τις αναρτήσεις για τα άτομα αυτά που δεν υπάρχει ενας εξειδικευμενος χώρος για την αρρώστια αυτή ναφροντίζονται οι πάσχοντες. Πέρασαν 25 στωικά χρόνια με την Ειρήνη να λιώνει σαν κεράκι μέρα με τη μέρα.
Οι υπέροχοι γονείς μεγάλωσαν μ αυτό τον πόνο και όταν σωματικά δεν μπορούσαν άλλο να φροντίσουν το βλαστάρι τους, σωστά αποφάσισαν να μπει κάπου για εξειδικευμενη φροντίδα γιατί τα σωληνάκια αρχισαν να καλύπτουν το ταλαιπωριμένο σώμα του αγγέλου τους.
Θυμάμαι ενα βράδυ που λύγισε η Μαρίνα και κτυπιόταν στα πατώματα. Με αναφυλητά κατάλαβα ότι η Ειρήνη μας πια θα έμπαινε σε ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ!!
Ενας τόσο νέος άνθρωπος με όνειρα σε ένα χώρο με ανθρώπους που ήτε έζησαν τα όνειρα τους ήτε πλήρεις ημερών δεν είχαν άλλα.Δεν υπήρχε άλλος χώρος να στεγάσει τα όνειρα και τις ελπίδες νεαρών ατόμων με κατα πλάκας σκλήρυνση.
Εδώ και λίγες μέρες οι δυνάμεις και τα όργανα αρχισαν να εξασθενούν με τη Μαρίνα δίπλα της να παλεύει και για τις δύο. Αν υπήρχε βραβείο αφοσίωσης για αδέλφια, σίγουρα θα το έδεινα στη καλωσυνάτη μου αυτή ψυχή που μέχρι σήμερα το πρωί εκεί να αποχαιρετήσει την αδελφή της στο τελευταίο της ταξίδι. Σαν άνθρωποι σου ζητάμε συγγνώμη Ειρήνη μου που δεν υπήρξε ο χώρος να σε φροντίσει. Μακάρι η δική σου φυγή για την αιωνιότητα να γίνει η αφορμή αφύπνησης για άτομα με ΜS.
Μαρίνα μου, Κάρολ, και υπέροχε πατέρα κ. Τουφεξή τα θερμά μου συλληπητήρια😓😓🙏🙏🙏🙏
